kvekkjen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Norwegian Nynorsk

[edit]

Etymology 1

[edit]

From the verb kvekkje.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

kvekkjen (masculine and feminine kvekkjen, neuter kvekkje, definite singular and plural kvekne)

  1. (pre-1901 (Landsmål) or dialectal) alternative form of kvekken (skittish)
    Synonym: skvetten
    • 1990, Birger Røksund, Or gløymebokjo, page 26:
      han var visst ikkje kvekkjen
      I guess he wasn't skittish

Etymology 2

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kvekkjen m

  1. definite singular of kvekk

References

[edit]
  • “kvekkjen”, in Norsk Ordbok: ordbok over det norske folkemålet og det nynorske skriftmålet, Oslo: Samlaget, 1950-2016
  • Ivar Aasen (1850) “kvekkjen”, in Ordbog over det norske Folkesprog[1] (in Danish), Oslo: Samlaget, published 2000