zeikerig

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From zeiken (to whine, nag) +‎ -erig.

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Adjective

[edit]

zeikerig (comparative zeikeriger, superlative zeikerigst)

  1. whiny, naggy
    Synonym: zeurderig

Inflection

[edit]
Declension of zeikerig
uninflected zeikerig
inflected zeikerige
comparative zeikeriger
positive comparative superlative
predicative/adverbial zeikerig zeikeriger het zeikerigst
het zeikerigste
indefinite m./f. sing. zeikerige zeikerigere zeikerigste
n. sing. zeikerig zeikeriger zeikerigste
plural zeikerige zeikerigere zeikerigste
definite zeikerige zeikerigere zeikerigste
partitive zeikerigs zeikerigers