zadęcie

Polish

Etymology

From zadąć +‎ -cie.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈdɛɲ.t͡ɕɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
• Syllabification: za‧dę‧cie

Noun

zadęcie n

1. verbal noun of zadąć
2. (colloquial) pretension

   Synonym: pretensjonalność

3. toot (sound brought forth from an instrument)

Declension

Declension of zadęcie

	singular	plural
nominative	zadęcie	zadęcia
genitive	zadęcia	zadęć
dative	zadęciu	zadęciom
accusative	zadęcie	zadęcia
instrumental	zadęciem	zadęciami
locative	zadęciu	zadęciach
vocative	zadęcie	zadęcia

Further reading

• zadęcie in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “zadęcie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[1]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zadęcie”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 8, Warsaw, page 68