zaświadczenie

Polish

Etymology

From zaświadczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.ɕfjatˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: za‧świad‧cze‧nie

Noun

zaświadczenie n

1. (uncountable) verbal noun of zaświadczyć
2. (countable) confirmation, receipt, testament (writing or signature confirming something)

   Synonyms: poświadczenie, potwierdzenie

Declension

Declension of zaświadczenie

	singular	plural
nominative	zaświadczenie	zaświadczenia
genitive	zaświadczenia	zaświadczeń
dative	zaświadczeniu	zaświadczeniom
accusative	zaświadczenie	zaświadczenia
instrumental	zaświadczeniem	zaświadczeniami
locative	zaświadczeniu	zaświadczeniach
vocative	zaświadczenie	zaświadczenia

Related terms

verbs

• zaświadczać impf
• zaświadczyć pf

 

Further reading

• zaświadczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaświadczenie in Polish dictionaries at PWN