wyjątkowy

Polish

Etymology

From wyjątek +‎ -owy.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.jɔntˈkɔ.vɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: wy‧jąt‧ko‧wy

Adjective

wyjątkowy (comparative bardziej wyjątkowy, superlative najbardziej wyjątkowy, derived adverb wyjątkowo)

1. exceptional, extraordinary, unique (distinguished by a unique or unusual quality)
2. special (of particular interest or value; certain; dear; beloved; favored)

Declension

Declension of wyjątkowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wyjątkowy		wyjątkowa	wyjątkowe	wyjątkowi	wyjątkowe
genitive	wyjątkowego		wyjątkowej	wyjątkowego	wyjątkowych
dative	wyjątkowemu		wyjątkowej	wyjątkowemu	wyjątkowym
accusative	wyjątkowego	wyjątkowy	wyjątkową	wyjątkowe	wyjątkowych	wyjątkowe
instrumental	wyjątkowym		wyjątkową	wyjątkowym	wyjątkowymi
locative	wyjątkowym		wyjątkowej	wyjątkowym	wyjątkowych

Derived terms

noun

• wyjątkowość

 

Related terms

noun

• wyjątek

 

preposition

• z wyjątkiem

 

Further reading

• wyjątkowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyjątkowy in Polish dictionaries at PWN