wiosło

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wiosło, from Proto-Slavic *veslò, from Proto-Indo-European *weǵʰ-tlom / *weǵʰ-s-lom, from the root *weǵʰ- (“to transport”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvjɔs.wɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔswɔ
• Syllabification: wios‧ło

Noun

wiosło n

1. oar
2. (slang) electric guitar, axe

Declension

Declension of wiosło

	singular	plural
nominative	wiosło	wiosła
genitive	wiosła	wioseł
dative	wiosłu	wiosłom
accusative	wiosło	wiosła
instrumental	wiosłem	wiosłami
locative	wiośle	wiosłach
vocative	wiosło	wiosła

Derived terms

adjectives

• wiosłowy
• wioślarski

 

nouns

• wioślarka
• wioślarstwo
• wioślarz

 

verb

• wiosłować impf

 

Further reading

• wiosło in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wiosło in Polish dictionaries at PWN