winien

Polish

Etymology

From wina +‎ -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvi.ɲɛn/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -iɲɛn
• Syllabification: wi‧nien

Adjective

winien (comparative bardziej winien, superlative najbardziej winien, no derived adverb)

1. indebted

   Synonyms: winny, dłużny

2. obligated (having an obligation)

   Synonym: zobowiązany

Declension

Declension of winien (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	winien		winna	winne	winni	winne
genitive	winnego		winnej	winnego	winnych
dative	winnemu		winnej	winnemu	winnym
accusative	winnego	winien	winną	winne	winnych	winne
instrumental	winnym		winną	winnym	winnymi
locative	winnym		winnej	winnym	winnych

Verb

winien impf (defective)

1. (intransitive) it is desirable, necessary
2. (intransitive) it is advisable

Conjugation

Conjugation of winien def

	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
past tense	1st	winienem	winnam	winnom	winniśmy	winnyśmy
	2nd	winieneś	winnaś	winnoś	winniście	winnyście
	3rd	winien	winna	winno	winni	winny
	impersonal	winno się
pluperfect tense	1st	winienem był	winnam była	winnom była	winniśmy byli	winnyśmy były
	2nd	winieneś był	winnaś była	winnoś była	winniście byli	winnyście były
	3rd	winien był	winna była	winno było	winni byli	winny były
	impersonal	winno było się

See also

• powinien

Further reading

• winien in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• winien in Polish dictionaries at PWN