stultiloquentia

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Coined by Plautus, from stultus +‎ loquēns +‎ -ia.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

stultiloquentia f (genitive stultiloquentiae); first declension

  1. (hapax) stupid or silly language

Declension

[edit]

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative stultiloquentia stultiloquentiae
Genitive stultiloquentiae stultiloquentiārum
Dative stultiloquentiae stultiloquentiīs
Accusative stultiloquentiam stultiloquentiās
Ablative stultiloquentiā stultiloquentiīs
Vocative stultiloquentia stultiloquentiae

References

[edit]