sromać

Old Polish

Etymology

From srom +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /srɔmat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /srɔmat͡ɕ/

Verb

sromać impf

1. (reflexive with się, attested in Lesser Poland) to be ashamed

   Synonyms: sąmnieć się, stydać

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 34, 29:

     Zaploncze se y sromaycze se (erubescant et revereantur) pospolu, gisz se *weselo zlemu memu!

     [Zapłońcie sie i sromajcie sie (erubescant et revereantur) pospołu, jiż sie wiesielą złemu memu!]

Descendants

• Polish: sromać (archaic)

Further reading

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “sromać się”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish sromać. By surface analysis, srom +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsrɔ.mat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔmat͡ɕ
• Syllabification: sro‧mać

Verb

sromać impf

1. (transitive, archaic) to abash, to embarrass, to shame

   Synonym: zawstydzać

2. (reflexive with się, archaic) to be ashamed [+genitive = of something]

   Synonym: wstydzić się

Conjugation

Conjugation of sromać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		sromać
present tense	1st	sromam			sromamy
	2nd	sromasz			sromacie
	3rd	sroma			sromają
	impersonal	sroma się
past tense	1st	sromałem, -(e)m sromał	sromałam, -(e)m sromała	sromałom, -(e)m sromało	sromaliśmy, -(e)śmy sromali	sromałyśmy, -(e)śmy sromały
	2nd	sromałeś, -(e)ś sromał	sromałaś, -(e)ś sromała	sromałoś, -(e)ś sromało	sromaliście, -(e)ście sromali	sromałyście, -(e)ście sromały
	3rd	sromał	sromała	sromało	sromali	sromały
	impersonal	sromano
future tense	1st	będę sromał, będę sromać	będę sromała, będę sromać	będę sromało, będę sromać	będziemy sromali, będziemy sromać	będziemy sromały, będziemy sromać
	2nd	będziesz sromał, będziesz sromać	będziesz sromała, będziesz sromać	będziesz sromało, będziesz sromać	będziecie sromali, będziecie sromać	będziecie sromały, będziecie sromać
	3rd	będzie sromał, będzie sromać	będzie sromała, będzie sromać	będzie sromało, będzie sromać	będą sromali, będą sromać	będą sromały, będą sromać
	impersonal	będzie sromać się
conditional	1st	sromałbym, bym sromał	sromałabym, bym sromała	sromałobym, bym sromało	sromalibyśmy, byśmy sromali	sromałybyśmy, byśmy sromały
	2nd	sromałbyś, byś sromał	sromałabyś, byś sromała	sromałobyś, byś sromało	sromalibyście, byście sromali	sromałybyście, byście sromały
	3rd	sromałby, by sromał	sromałaby, by sromała	sromałoby, by sromało	sromaliby, by sromali	sromałyby, by sromały
	impersonal	sromano by
imperative	1st	niech sromam			sromajmy
	2nd	sromaj			sromajcie
	3rd	niech sroma			niech sromają
active adjectival participle		sromający	sromająca	sromające	sromający	sromające
passive adjectival participle		sromany	sromana	sromane	sromani	sromane
contemporary adverbial participle		sromając
verbal noun		sromanie

Derived terms

verbs

• zasromać pf
• zesromać pf

 

Related terms

adjectives

• sromieźliwy
• sromny
• sromotny
• sromowy
• sromy

 

nouns

• sromota
• sromotnik

 

verb

• sromocić impf

 

Further reading

• sromać in Polish dictionaries at PWN
• M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Sromać się on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl
• Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “sromać się”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN