spółgłosce

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /spuwˈɡwɔs.t͡sɛ/
  • Rhymes: -ɔst͡sɛ
  • Syllabification: spół‧głos‧ce

Noun

[edit]

spółgłosce

  1. dative singular of spółgłoska