seachain

Irish

Etymology

From Old Irish sechnaid.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʃaxənʲ/
• (Cois Fharraige) IPA^(key): /ˈʃæxənʲ/

Verb

seachain (present analytic seachnaíonn, future analytic seachnóidh, verbal noun seachaint, past participle seachanta)

1. to avoid, evade, shun

   Ní féidir iad a sheachaint. ― It's impossible to avoid them.

2. to take care, to mind

   Seachain na smugairle róin. ― Mind the seal spit.

3. to yield

Conjugation

conjugation of seachain (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	seachnaím	seachnaíonn tú; seachnaír†	seachnaíonn sé, sí	seachnaímid; seachnaíonn muid	seachnaíonn sibh	seachnaíonn siad; seachnaíd†	a sheachnaíonn; a sheachnaíos / a seachnaíonn*; a seachnaíos*	seachnaítear
	past	sheachain mé; sheachnaíos	sheachain tú; sheachnaís	sheachain sé, sí	sheachnaíomar; sheachain muid	sheachain sibh; sheachnaíobhair	sheachain siad; sheachnaíodar	a sheachain / ar sheachain*	seachnaíodh
	past habitual	sheachnaínn / seachnaínn‡‡	sheachnaíteá / seachnaíteᇇ	sheachnaíodh sé, sí / seachnaíodh sé, s퇇	sheachnaímis; sheachnaíodh muid / seachnaímis‡‡; seachnaíodh muid‡‡	sheachnaíodh sibh / seachnaíodh sibh‡‡	sheachnaídís; sheachnaíodh siad / seachnaídís‡‡; seachnaíodh siad‡‡	a sheachnaíodh / a seachnaíodh*	sheachnaítí / seachnaít퇇
future		seachnóidh mé; seachnód; seachnóchaidh mé†	seachnóidh tú; seachnóir†; seachnóchaidh tú†	seachnóidh sé, sí; seachnóchaidh sé, sí†	seachnóimid; seachnóidh muid; seachnóchaimid†; seachnóchaidh muid†	seachnóidh sibh; seachnóchaidh sibh†	seachnóidh siad; seachnóid†; seachnóchaidh siad†	a sheachnóidh; a sheachnós; a sheachnóchaidh†; a sheachnóchas† / a seachnóidh*; a seachnós*; a seachnóchaidh*†; a seachnóchas*†	seachnófar; seachnóchar†
conditional		sheachnóinn; sheachnóchainn† / seachnóinn‡‡; seachnóchainn†‡‡	sheachnófá; sheachnóchthᆠ/ seachnófᇇ; seachnóchthᆇ‡	sheachnódh sé, sí; sheachnóchadh sé, s토/ seachnódh sé, s퇇; seachnóchadh sé, s톇‡	sheachnóimis; sheachnódh muid; sheachnóchaimis†; sheachnóchadh muid† / seachnóimis‡‡; seachnódh muid‡‡; seachnóchaimis†‡‡; seachnóchadh muid†‡‡	sheachnódh sibh; sheachnóchadh sibh† / seachnódh sibh‡‡; seachnóchadh sibh†‡‡	sheachnóidís; sheachnódh siad; sheachnóchadh siad† / seachnóidís‡‡; seachnódh siad‡‡; seachnóchadh siad†‡‡	a sheachnódh; a sheachnóchadh† / a seachnódh*; a seachnóchadh*†	sheachnófaí; sheachnóchtha토/ seachnófa퇇; seachnóchtha톇‡
subjunctive	present	go seachnaí mé; go seachnaíod†	go seachnaí tú; go seachnaír†	go seachnaí sé, sí	go seachnaímid; go seachnaí muid	go seachnaí sibh	go seachnaí siad; go seachnaíd†	—	go seachnaítear
	past	dá seachnaínn	dá seachnaíteá	dá seachnaíodh sé, sí	dá seachnaímis; dá seachnaíodh muid	dá seachnaíodh sibh	dá seachnaídís; dá seachnaíodh siad	—	dá seachnaítí
imperative		seachnaím	seachain	seachnaíodh sé, sí	seachnaímis	seachnaígí; seachnaídh†	seachnaídís	—	seachnaítear
verbal noun		seachaint
past participle		seachanta

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

• seachantach (“elusive”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
seachain	sheachain after an, tseachain	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Dinneen, Patrick S. (1904) “seaċnaim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 623

Further reading

• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “sechnaid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• Ó Dónaill, Niall (1977) “seachain”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN

Scottish Gaelic

Alternative forms

• seachainn

Etymology

From Old Irish sechnaid.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʃɛxɪn/

Verb

seachain (past sheachain, future seachainidh, verbal noun seachnadh, past participle seachainte)

1. avoid, evade, abstain
2. elude or shun
3. omit
4. spare