ruhái

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

ruha +‎ -i (possessive suffix)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈruɦaːji]
  • Hyphenation: ru‧hái

Noun

[edit]

ruhái

  1. third-person singular multiple-possession possessive of ruha

Declension

[edit]
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative ruhái
accusative ruháit
dative ruháinak
instrumental ruháival
causal-final ruháiért
translative ruháivá
terminative ruháiig
essive-formal ruháiként
essive-modal ruháiul
inessive ruháiban
superessive ruháin
adessive ruháinál
illative ruháiba
sublative ruháira
allative ruháihoz
elative ruháiból
delative ruháiról
ablative ruháitól
non-attributive
possessive - singular
ruháié
non-attributive
possessive - plural
ruháiéi