rozpić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From roz- +‎ pić.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

rozpić pf (imperfective rozpijać)

  1. (transitive) to alcoholize (to subject to the influence of alcohol)
    Synonym: (imperfective only) alkoholizować
  2. (transitive, colloquial) to drink up, to finish a shared drink, especially an alcoholic one
    Synonyms: obalić, wypić, wyzerować
  3. (reflexive with się) to take to drink (to become a drunkard)
    Synonym: rozpijaczyć się

Conjugation

[edit]
Conjugation of rozpić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozpić
future tense 1st rozpiję rozpijemy
2nd rozpijesz rozpijecie
3rd rozpije rozpiją
impersonal rozpije się
past tense 1st rozpiłem,
-(e)m rozpił
rozpiłam,
-(e)m rozpiła
rozpiłom,
-(e)m rozpiło
rozpiliśmy,
-(e)śmy rozpili
rozpiłyśmy,
-(e)śmy rozpiły
2nd rozpiłeś,
-(e)ś rozpił
rozpiłaś,
-(e)ś rozpiła
rozpiłoś,
-(e)ś rozpiło
rozpiliście,
-(e)ście rozpili
rozpiłyście,
-(e)ście rozpiły
3rd rozpił rozpiła rozpiło rozpili rozpiły
impersonal rozpito
conditional 1st rozpiłbym,
bym rozpił
rozpiłabym,
bym rozpiła
rozpiłobym,
bym rozpiło
rozpilibyśmy,
byśmy rozpili
rozpiłybyśmy,
byśmy rozpiły
2nd rozpiłbyś,
byś rozpił
rozpiłabyś,
byś rozpiła
rozpiłobyś,
byś rozpiło
rozpilibyście,
byście rozpili
rozpiłybyście,
byście rozpiły
3rd rozpiłby,
by rozpił
rozpiłaby,
by rozpiła
rozpiłoby,
by rozpiło
rozpiliby,
by rozpili
rozpiłyby,
by rozpiły
impersonal rozpito by
imperative 1st niech rozpiję rozpijmy
2nd rozpij rozpijcie
3rd niech rozpije niech rozpiją
passive adjectival participle rozpity rozpita rozpite rozpici rozpite
anterior adverbial participle rozpiwszy
verbal noun rozpicie

Derived terms

[edit]
adjectives
[edit]
adjective
verbs

Further reading

[edit]
  • rozpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozpić in Polish dictionaries at PWN