przepowiadacz

Old Polish

Etymology

From przepowiadać +‎ -acz. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝ɛpɔvjadaːt͡ʃ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝ɛpɔvjadɒt͡ʃ/

Noun

przepowiadacz m animacy unattested

1. (attested in Lesser Poland) predictor, foreseer, seer
   • 1968 [Fifteenth century], Roman Laskowski, Józef Reczek, editors, Glosy polskie rękopisu Sermones de tempore et de sanctis nr. XV 32 Biblioteki OO. Dominikanów w Krakowie z drugiej połowy XV wieku‎^[1], Sandomierz: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, page 42:

     Profeta proprie dicitur predicator, przepowyadacz, futurorum, a procul et for, faris

     [Profeta proprie dicitur predicator, przepowiadacz, futurorum, a procul et for, faris]

Related terms

nouns

• przepowiadanie
• przepowiednica
• przepowiednik
• przepowiedzenie
• przepowieść

 

verbs

• powiedzieć pf, powiadać impf
• przepowiedzieć pf, przepowiadać impf

 

Descendants

• Polish: przepowiadacz

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przepowiadacz”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Alternative forms

• przepowiedacz (Middle Polish)

Etymology

Inherited from Old Polish przepowiadacz. By surface analysis, przepowiadać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛ.pɔˈvja.dat͡ʂ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /pʂɛ.pɔˈvja.dɒt͡ʂ/, /pr̝ɛ.pɔˈvja.dɒt͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adat͡ʂ
• Syllabification: prze‧po‧wia‧dacz

Noun

przepowiadacz m pers (female equivalent przepowiadaczka)

1. predictor, foreseer, seer
2. (Middle Polish, religion) one who teaches or professes religious rules
3. (Middle Polish, law) advocate, council, defender

   Synonym: obrońca

Declension

Declension of przepowiadacz

	singular	plural
nominative	przepowiadacz	przepowiadacze
genitive	przepowiadacza	przepowiadaczy
dative	przepowiadaczowi	przepowiadaczom
accusative	przepowiadacza	przepowiadaczy
instrumental	przepowiadaczem	przepowiadaczami
locative	przepowiadaczu	przepowiadaczach
vocative	przepowiadaczu	przepowiadacze

Related terms

adjectives

• przepowiadalny
• przepowiedczy
• przepowiedni

 

nouns

• przepowiadalność
• przepowiadka
• przepowiastka
• przepowiednia
• przepowiednik
• przepowiedź
• przepowieść

 

verbs

• powiedzieć pf, powiadać impf
• przepowiedzieć pf, przepowiadać impf

 

Further reading

• przepowiadacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przepowiadacz in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przepowiedacz, przepowiadacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przepowiadacz”, in Słownik języka polskiego‎^[2]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przepowiadacz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[3]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przepowiadacz”, in Słownik języka polskiego‎^[4] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 169
• przepowiadacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego