praatgraag

Dutch

Etymology

From praten (“to talk”) +‎ graag (“gladly, willingly”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpraːtˌɣraːx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: praat‧graag

Adjective

praatgraag (comparative praatgrager, superlative praatgraagst)

1. loquacious, talkative

   Synonym: praatziek

Inflection

Declension of praatgraag
uninflected	praatgraag
inflected	praatgrage
comparative	praatgrager
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		praatgraag	praatgrager	het praatgraagst het praatgraagste
indefinite	m./f. sing.	praatgrage	praatgragere	praatgraagste
	n. sing.	praatgraag	praatgrager	praatgraagste
	plural	praatgrage	praatgragere	praatgraagste
definite		praatgrage	praatgragere	praatgraagste
partitive		praatgraags	praatgragers	—

Noun

praatgraag m (plural praatgragen, diminutive praatgraagje n)

1. chatterbox; a talkative person

   Synonyms: babbelkous, kletskous