powiedzenie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish[edit]

Etymology[edit]

From powiedzieć +‎ -enie. First attested in the second half of the 15th century.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔvjɛd͡zɛɲɛː/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔvjɛd͡zɛɲe/

Noun[edit]

powiedzenie n

  1. command; suggestion
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[1], page 639:
      Movy svyąthy Byernath kv Eugenymv byskupv rzekącz: Tvoy myecz szvyeczky yesth snacz thve skazanye albo povyedzenye, alye nye thwa rąką ma bycz dobyt
      [Mowi święty Biernat ku Eujenimu biskupu rzekąc: Twoj miecz świecki jest snadź twe skazanie albo powiedzenie, ale nie twą ręką ma być dobyt]
  2. announcing; renowning
    • 1916 [second half of the 15th century], Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski[2], pages 121, 4:
      Tamo sø wstøpyly postaczy... w szwyadecztwo Israhel na powyedzenye (ad confitendum, Fl: na zyawyenye) ymyenyu bozemu
      [Tamo są wstąpiły postaci... w świadectwo Israhel na powiedzenie (ad confitendum, Fl: na zjawienie) imieniu bożemu]

Related terms[edit]

adverb
nouns
verbs

Descendants[edit]

  • Polish: powiedzenie

References[edit]

Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Polish powiedzenie. By surface analysis, powiedzieć +‎ -enie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pɔ.vjɛˈd͡zɛ.ɲɛ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /pɔ.vjɛˈd͡zɛ.ɲe/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: po‧wie‧dze‧nie

Noun[edit]

powiedzenie n (diminutive powiedzonko)

  1. (uncountable) verbal noun of powiedzieć
  2. (countable) saying, idiom

Declension[edit]

References[edit]

Further reading[edit]