podbój

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Deverbal from podbić.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈpɔd.buj/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔdbuj
  • Syllabification: pod‧bój

Noun[edit]

podbój m inan

  1. conquest, subjugation

Declension[edit]

Related terms[edit]

verbs

Further reading[edit]

  • podbój in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podbój in Polish dictionaries at PWN