peregrino

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Catalan[edit]

Verb[edit]

peregrino

  1. first-person singular present indicative of peregrinar

Cebuano[edit]

Pronunciation[edit]

  • Hyphenation: pe‧re‧gri‧no

Etymology 1[edit]

From Spanish peregrino, from Latin peregrīnus, from peregrē (abroad) +‎ -īnus.

Noun[edit]

peregrino

  1. a pilgrim

Etymology 2[edit]

From English peregrine falcon.

Noun[edit]

peregrino

  1. a peregrine falcon

Galician[edit]

Saint James dressed as a pilgrim

Etymology 1[edit]

Learned borrowing from Latin peregrīnus.

Alternative forms[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

peregrino m (plural peregrinos, feminine peregrina, feminine plural peregrinas)

  1. pilgrim
    • 1440, Miguel González Garcés, editor, Historia de La Coruña. Edad Media, A Coruña: Caixa Galicia, page 618:
      nauios et naos et barchas en que uijnnan moytos rromeus et pelegriins dos Regnos et sennorios de Inglaterra et de otras partes en peligrinajee et Romaria a uisitar o Santo apostolo santiago
      ships and carracks and vessels which brought many travelers and pilgrims from the kingdoms and lordships of England and from other places, in pilgrimage for visiting Saint James the Apostle
  2. traveler

Adjective[edit]

peregrino (feminine peregrina, masculine plural peregrinos, feminine plural peregrinas)

  1. peregrine
Derived terms[edit]

References[edit]

  • pelegrin” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • pelegr” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • peregrino” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • peregrino” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • peregrino” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Etymology 2[edit]

Verb[edit]

peregrino

  1. first-person singular present indicative of peregrinar

Italian[edit]

Etymology[edit]

Variant of pellegrino, from Latin peregrīnus.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pe.reˈɡri.no/
  • Rhymes: -ino
  • Hyphenation: pe‧re‧grì‧no

Adjective[edit]

peregrino (feminine peregrina, masculine plural peregrini, feminine plural peregrine)

  1. rare, strange, unusual, singular
    Synonyms: strano, singolare

Latin[edit]

Noun[edit]

peregrīnō

  1. dative/ablative singular of peregrīnus

Portuguese[edit]

Pronunciation[edit]

 

  • Hyphenation: pe‧re‧gri‧no

Etymology 1[edit]

From Latin peregrīnus.

Adjective[edit]

peregrino (feminine peregrina, masculine plural peregrinos, feminine plural peregrinas)

  1. peregrine

Noun[edit]

peregrino m (plural peregrinos, feminine peregrina, feminine plural peregrinas)

  1. pilgrim (someone who goes on a pilgrimage)

Etymology 2[edit]

Verb[edit]

peregrino

  1. first-person singular present indicative of peregrinar

Spanish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /peɾeˈɡɾino/ [pe.ɾeˈɣ̞ɾi.no]
  • Rhymes: -ino
  • Syllabification: pe‧re‧gri‧no

Etymology 1[edit]

From Latin peregrīnus.

Adjective[edit]

peregrino (feminine peregrina, masculine plural peregrinos, feminine plural peregrinas)

  1. traveling, wandering, foreign
  2. strange, weird, rare
  3. (birds) migratory

Noun[edit]

peregrino m (plural peregrinos, feminine peregrina, feminine plural peregrinas)

  1. pilgrim
  2. traveler
Derived terms[edit]

Etymology 2[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb[edit]

peregrino

  1. first-person singular present indicative of peregrinar

Further reading[edit]

Tagalog[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Spanish peregrino (pilgrim).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

peregrino (Baybayin spelling ᜉᜒᜇᜒᜄ᜔ᜇᜒᜈᜓ)

  1. pilgrim

Related terms[edit]

Further reading[edit]

  • peregrino”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila, 2018