opwekken

Dutch

Etymology

op +‎ wekken

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

opwekken

1. to generate
2. to excite, stimulate

Inflection

Conjugation of opwekken (weak, separable)
infinitive	opwekken
past singular	wekte op
past participle	opgewekt
infinitive	opwekken
gerund	opwekken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	wek op	wekte op	opwek	opwekte
2nd person sing. (jij)	wekt op	wekte op	opwekt	opwekte
2nd person sing. (u)	wekt op	wekte op	opwekt	opwekte
2nd person sing. (gij)	wekt op	wekte op	opwekt	opwekte
3rd person singular	wekt op	wekte op	opwekt	opwekte
plural	wekken op	wekten op	opwekken	opwekten
subjunctive sing.1	wekke op	wekte op	opwekke	opwekte
subjunctive plur.1	wekken op	wekten op	opwekken	opwekten
imperative sing.	wek op
imperative plur.1	wekt op
participles	opwekkend	opgewekt
1) Archaic.

Derived terms

• opwekking

Descendants

• Negerhollands: wek op

Anagrams

• wekken op