nadrukteken

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From nadruk (emphasis) +‎ teken (sign, mark).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈnaːdrʏkˌteːkən/
  • Hyphenation: na‧druk‧te‧ken

Noun

[edit]

nadrukteken n (plural nadruktekens, diminutive nadruktekentje n)

  1. accent mark
    Synonym: accentteken

Hyponyms

[edit]