mendicar
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
Learned borrowing from Latin mendīcāre (“to beg”).
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
mendicar (first-person singular present mendico, first-person singular preterite mendiquí, past participle mendicat)
- (transitive, intransitive) to beg
Conjugation[edit]
Conjugation of mendicar (first conjugation, c-qu alternation)
Synonyms[edit]
- (intransitive): captar
Related terms[edit]
Further reading[edit]
- “mendicar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.