latur

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Faroese

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Norse latr, from Proto-Germanic *lataz.

Adjective

[edit]

latur (comparative latari, superlative latastur)

  1. lazy

Declension

[edit]
latur a9
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) latur løt latt
Accusative (hvønnfall) latan lata
Dative (hvørjumfall) løtum latari løtum
Genitive (hvørsfall) (lats) (latar/
latrar)
(lats)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) latir latar løt
Accusative (hvønnfall) latar
Dative (hvørjumfall) løtum
Genitive (hvørsfall) (lata
latra)

Icelandic

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Norse latr, from Proto-Germanic *lataz.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

latur (comparative latari, superlative latastur)

  1. lazy
    Vá hvað ég er latur í dag.
    Man, today is such a lazy day.
    Hún gerðist löt.
    She grew lazy.
    Bróðir minn er latur að eðlisfari.
    My brother is lazy by nature.

Inflection

[edit]
[edit]

See also

[edit]