koszmar

Polish

Etymology

Borrowed from French cauchemar.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔʂ.mar/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔʂmar
• Syllabification: kosz‧mar

Noun

koszmar m inan (diminutive koszmarek)

1. nightmare (dream)
2. nightmare (experience)

Declension

Declension of koszmar

	singular	plural
nominative	koszmar	koszmary
genitive	koszmaru	koszmarów
dative	koszmarowi	koszmarom
accusative	koszmar	koszmary
instrumental	koszmarem	koszmarami
locative	koszmarze	koszmarach
vocative	koszmarze	koszmary

Derived terms

adjectives

• koszmarny

 

Related terms

adjectives

• koszmarkowaty

 

adverbs

• koszmarnie

 

Further reading

• koszmar in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• koszmar in Polish dictionaries at PWN