konvinki

Esperanto

Etymology

From Latin convincō (“I refute, prove”).

Pronunciation

• IPA^(key): [konˈvinki]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -inki
• Hyphenation: kon‧vin‧ki

Verb

konvinki (present konvinkas, past konvinkis, future konvinkos, conditional konvinkus, volitive konvinku)

1. (transitive) to convince, persuade

   Synonym: persvadi

Conjugation

Conjugation of konvinki present past future singular plural singular plural singular plural tense konvinkas konvinkis konvinkos active participle konvinkanta konvinkantaj konvinkinta konvinkintaj konvinkonta konvinkontaj acc. konvinkantan konvinkantajn konvinkintan konvinkintajn konvinkontan konvinkontajn passive participle konvinkata konvinkataj konvinkita konvinkitaj konvinkota konvinkotaj acc. konvinkatan konvinkatajn konvinkitan konvinkitajn konvinkotan konvinkotajn nominal active participle konvinkanto konvinkantoj konvinkinto konvinkintoj konvinkonto konvinkontoj acc. konvinkanton konvinkantojn konvinkinton konvinkintojn konvinkonton konvinkontojn nominal passive participle konvinkato konvinkatoj konvinkito konvinkitoj konvinkoto konvinkotoj acc. konvinkaton konvinkatojn konvinkiton konvinkitojn konvinkoton konvinkotojn adverbial active participle konvinkante konvinkinte konvinkonte adverbial passive participle konvinkate konvinkite konvinkote infinitive konvinki imperative konvinku conditional konvinkus