konkury

Polish

Etymology

Borrowed from French concours, from Latin concursus.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔŋˈku.rɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -urɨ
• Syllabification: kon‧ku‧ry

Noun

konkury nvir pl

1. (dated) courtship (act of wooing a person to enter into a romantic relationship or marriage)

   Synonym: zaloty

Declension

Declension of konkury

	plural
nominative	konkury
genitive	konkurów
dative	konkurom
accusative	konkury
instrumental	konkurami
locative	konkurach
vocative	konkury

Related terms

adjectives

• konkurencki
• konkurencyjny

 

adverb

• konkurencyjnie

 

nouns

• konkurencja
• konkurencyjność
• konkurent
• konkurentka

 

verb

• konkurować

 

Further reading

• konkury in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• konkury in Polish dictionaries at PWN