kielisaari
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
kieli (“language”) + saari (“island”). Calque of German Sprachinsel.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
kielisaari
Declension[edit]
Inflection of kielisaari (Kotus type 26/pieni, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kielisaari | kielisaaret | ||
genitive | kielisaaren | kielisaarten kielisaarien | ||
partitive | kielisaarta | kielisaaria | ||
illative | kielisaareen | kielisaariin | ||
singular | plural | |||
nominative | kielisaari | kielisaaret | ||
accusative | nom. | kielisaari | kielisaaret | |
gen. | kielisaaren | |||
genitive | kielisaaren | kielisaarten kielisaarien | ||
partitive | kielisaarta | kielisaaria | ||
inessive | kielisaaressa | kielisaarissa | ||
elative | kielisaaresta | kielisaarista | ||
illative | kielisaareen | kielisaariin | ||
adessive | kielisaarella | kielisaarilla | ||
ablative | kielisaarelta | kielisaarilta | ||
allative | kielisaarelle | kielisaarille | ||
essive | kielisaarena | kielisaarina | ||
translative | kielisaareksi | kielisaariksi | ||
abessive | kielisaaretta | kielisaaritta | ||
instructive | — | kielisaarin | ||
comitative | See the possessive forms below. |