innowator

Polish

Etymology

Internationalism; compare English innovator, French innovateur, German Innovator, ultimately from Late Latin innovātor.

Pronunciation

• IPA^(key): /in.nɔˈva.tɔr/
• Rhymes: -atɔr
• Syllabification: in‧no‧wa‧tor

Noun

innowator m pers (female equivalent innowatorka)

1. innovator (someone who innovates)

Declension

Declension of innowator

	singular	plural
nominative	innowator	innowatorzy/innowatory (deprecative)
genitive	innowatora	innowatorów
dative	innowatorowi	innowatorom
accusative	innowatora	innowatorów
instrumental	innowatorem	innowatorami
locative	innowatorze	innowatorach
vocative	innowatorze	innowatorzy

Derived terms

adjective

• innowatorski

 

Related terms

adjective

• innowacyjny

 

adverb

• innowacyjnie

 

nouns

• innowacja
• innowacyjność

 

Further reading

• innowator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• innowator in Polish dictionaries at PWN