gongdur

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Faroese

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Norse gengr, although the masculine and feminine forms (*gongur and *gong) are remodelled after the neuter form, from Proto-Germanic *gangiz, from Proto-Indo-European *ǵʰengʰ-.

Adjective

[edit]

gongdur

  1. passable
  2. a person's ability to walk

Declension

[edit]
gongdur a7
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) gongdur gongd gongt
Accusative (hvønnfall) gongdan gongda
Dative (hvørjumfall) gongdum gongdari gongdum
Genitive (hvørsfall) (gongds) (gongdar/
gongdrar)
(gongds)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) gongdir gongdar gongd
Accusative (hvønnfall) gongdar
Dative (hvørjumfall) gongdum
Genitive (hvørsfall) (gongda
gongdra)

Derived terms

[edit]