forĝi

See also: forgi and forgí

Esperanto

Etymology

From French forge and English forge, both deriving from Latin faber (“artisan, smith, craftsman”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈford͡ʒi]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ord͡ʒi
• Hyphenation: for‧ĝi

Verb

forĝi (present forĝas, past forĝis, future forĝos, conditional forĝus, volitive forĝu)

1. to forge

Conjugation

Conjugation of forĝi present past future singular plural singular plural singular plural tense forĝas forĝis forĝos active participle forĝanta forĝantaj forĝinta forĝintaj forĝonta forĝontaj acc. forĝantan forĝantajn forĝintan forĝintajn forĝontan forĝontajn passive participle forĝata forĝataj forĝita forĝitaj forĝota forĝotaj acc. forĝatan forĝatajn forĝitan forĝitajn forĝotan forĝotajn nominal active participle forĝanto forĝantoj forĝinto forĝintoj forĝonto forĝontoj acc. forĝanton forĝantojn forĝinton forĝintojn forĝonton forĝontojn nominal passive participle forĝato forĝatoj forĝito forĝitoj forĝoto forĝotoj acc. forĝaton forĝatojn forĝiton forĝitojn forĝoton forĝotojn adverbial active participle forĝante forĝinte forĝonte adverbial passive participle forĝate forĝite forĝote infinitive forĝi imperative forĝu conditional forĝus

Derived terms

• alforĝi (“to weld; (fig.) to chain down, hold captive”)
• forĝisto (“blacksmith”)