feneketlen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

fenék (bottom) +‎ -etlen (-less, without)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈfɛnɛkɛtlɛn]
  • Hyphenation: fe‧ne‧ket‧len

Adjective

[edit]

feneketlen (comparative feneketlenebb, superlative legfeneketlenebb)

  1. bottomless

Declension

[edit]
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative feneketlen feneketlenek
accusative feneketlent feneketleneket
dative feneketlennek feneketleneknek
instrumental feneketlennel feneketlenekkel
causal-final feneketlenért feneketlenekért
translative feneketlenné feneketlenekké
terminative feneketlenig feneketlenekig
essive-formal feneketlenként feneketlenekként
essive-modal feneketlenül
inessive feneketlenben feneketlenekben
superessive feneketlenen feneketleneken
adessive feneketlennél feneketleneknél
illative feneketlenbe feneketlenekbe
sublative feneketlenre feneketlenekre
allative feneketlenhez feneketlenekhez
elative feneketlenből feneketlenekből
delative feneketlenről feneketlenekről
ablative feneketlentől feneketlenektől
non-attributive
possessive - singular
feneketlené feneketleneké
non-attributive
possessive - plural
feneketlenéi feneketlenekéi

Coordinate terms

[edit]

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]