dwoić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *dъvojiti. By surface analysis, dwoje +‎ -ić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈdvɔ.it͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: dwo‧ić

Verb

[edit]

dwoić impf

  1. (transitive, uncommon) to double, to duplicate
  2. (transitive, uncommon) to divide into two parts, to bisect
  3. (intransitive) to address someone politely using plural forms
  4. (reflexive with się, archaic) to differ, to disagree
  5. (reflexive with się) to double (to become or appear twice as large or in a double form)

Conjugation

[edit]
Conjugation of dwoić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dwoić
present tense 1st dwoję dwoimy
2nd dwoisz dwoicie
3rd dwoi dwoją
impersonal dwoi się
past tense 1st dwoiłem,
-(e)m dwoił
dwoiłam,
-(e)m dwoiła
dwoiłom,
-(e)m dwoiło
dwoiliśmy,
-(e)śmy dwoili
dwoiłyśmy,
-(e)śmy dwoiły
2nd dwoiłeś,
-(e)ś dwoił
dwoiłaś,
-(e)ś dwoiła
dwoiłoś,
-(e)ś dwoiło
dwoiliście,
-(e)ście dwoili
dwoiłyście,
-(e)ście dwoiły
3rd dwoił dwoiła dwoiło dwoili dwoiły
impersonal dwojono
future tense 1st będę dwoił,
będę dwoić
będę dwoiła,
będę dwoić
będę dwoiło,
będę dwoić
będziemy dwoili,
będziemy dwoić
będziemy dwoiły,
będziemy dwoić
2nd będziesz dwoił,
będziesz dwoić
będziesz dwoiła,
będziesz dwoić
będziesz dwoiło,
będziesz dwoić
będziecie dwoili,
będziecie dwoić
będziecie dwoiły,
będziecie dwoić
3rd będzie dwoił,
będzie dwoić
będzie dwoiła,
będzie dwoić
będzie dwoiło,
będzie dwoić
będą dwoili,
będą dwoić
będą dwoiły,
będą dwoić
impersonal będzie dwoić się
conditional 1st dwoiłbym,
bym dwoił
dwoiłabym,
bym dwoiła
dwoiłobym,
bym dwoiło
dwoilibyśmy,
byśmy dwoili
dwoiłybyśmy,
byśmy dwoiły
2nd dwoiłbyś,
byś dwoił
dwoiłabyś,
byś dwoiła
dwoiłobyś,
byś dwoiło
dwoilibyście,
byście dwoili
dwoiłybyście,
byście dwoiły
3rd dwoiłby,
by dwoił
dwoiłaby,
by dwoiła
dwoiłoby,
by dwoiło
dwoiliby,
by dwoili
dwoiłyby,
by dwoiły
impersonal dwojono by
imperative 1st niech dwoję dwójmy
2nd dwój dwójcie
3rd niech dwoi niech dwoją
active adjectival participle dwojący dwojąca dwojące dwojący dwojące
passive adjectival participle dwojony dwojona dwojone dwojeni dwojone
contemporary adverbial participle dwojąc
verbal noun dwojenie

Derived terms

[edit]
verbs

Further reading

[edit]
  • dwoić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dwoić in Polish dictionaries at PWN