dæsa

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Icelandic

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Norse dæsa.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

dæsa (weak verb, third-person singular past indicative dæsti, supine dæst)

  1. to sigh or groan deeply, to heave a sigh
    • 1949, Árni Óla, Blárra tinda blessað land[1], page 94:
      En þá gerði hann ekki annað en að dæsa og frussa.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 1988, Þórarinn Eldjárn, Stórbók[2], page 458:
      Hann dæsti og hryllti sig í herðum nokkra stund, en fljótlega varð bert að honum var farið að líða betur.
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

[edit]