czynsz

Polish

Etymology

Borrowed from Middle High German zins, from Latin cēnsus. Doublet of cenzus (“qualification”).

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʂɨnʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨnʂ
• Syllabification: czynsz

Noun

czynsz m inan

1. rent (payment made by a tenant)

   Synonym: komorne

Declension

Declension of czynsz

	singular	plural
nominative	czynsz	czynsze
genitive	czynszu	czynszy/czynszów
dative	czynszowi	czynszom
accusative	czynsz	czynsze
instrumental	czynszem	czynszami
locative	czynszu	czynszach
vocative	czynszu	czynsze

Derived terms

• czynszowy
• czynszówka

 

Further reading

• czynsz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czynsz in Polish dictionaries at PWN