czarny charakter

Polish

Etymology

Literally, “black character”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂar.nɨ xaˈrak.tɛr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aktɛr

Noun

czarny charakter m pers

1. (idiomatic) bad guy (evil, wicked person)

   Synonym: szwarccharakter

2. (idiomatic) bad guy, villain (antagonist in a work of fiction)

   Synonyms: szwarccharakter, złoczyńca

Declension

Declension of czarny charakter

	singular	plural
nominative	czarny charakter	czarni charakterzy/charaktery (deprecative)
genitive	czarnego charaktera	czarnych charakterów
dative	czarnemu charakterowi	czarnym charakterom
accusative	czarnego charaktera	czarnych charakterów
instrumental	czarnym charakterem	czarnymi charakterami
locative	czarnym charakterze	czarnych charakterach
vocative	czarny charakterze	czarni charakterzy

Further reading

• czarny charakter in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czarny charakter in Polish dictionaries at PWN