cardáil

Irish

Etymology

From carda (“card (hand-held tool for preparing materials for spinning”) +‎ -áil.

Pronunciation

• (Munster) IPA^(key): /kɑːɾˠˈd̪ˠɑːlʲ/
• (Connacht) IPA^(key): /ˈkɑːɾˠd̪ˠɑːlʲ/
• (Ulster) IPA^(key): /ˈkaːɾˠd̪ˠælʲ/

Verb

cardáil (present analytic cardálann, future analytic cardálfaidh, verbal noun cardáil, past participle cardáilte)

1. to card (use carding device)

Conjugation

conjugation of cardáil (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	cardálaim	cardálann tú; cardálair†	cardálann sé, sí	cardálaimid	cardálann sibh	cardálann siad; cardálaid†	a chardálann; a chardálas / a gcardálann*; a gcardálas*	cardáiltear
	past	chardáil mé; chardálas	chardáil tú; chardálais	chardáil sé, sí	chardálamar; chardáil muid	chardáil sibh; chardálabhair	chardáil siad; chardáladar	a chardáil / ar chardáil*	cardáladh
	past habitual	chardálainn / gcardálainn‡‡	chardáilteá / gcardáilteᇇ	chardáladh sé, sí / gcardáladh sé, s퇇	chardálaimis; chardáladh muid / gcardálaimis‡‡; gcardáladh muid‡‡	chardáladh sibh / gcardáladh sibh‡‡	chardálaidís; chardáladh siad / gcardálaidís‡‡; gcardáladh siad‡‡	a chardáladh / a gcardáladh*	chardáiltí / gcardáilt퇇
future		cardálfaidh mé; cardálfad	cardálfaidh tú; cardálfair†	cardálfaidh sé, sí	cardálfaimid; cardálfaidh muid	cardálfaidh sibh	cardálfaidh siad; cardálfaid†	a chardálfaidh; a chardálfas / a gcardálfaidh*; a gcardálfas*	cardálfar
conditional		chardálfainn / gcardálfainn‡‡	chardálfá / gcardálfᇇ	chardálfadh sé, sí / gcardálfadh sé, s퇇	chardálfaimis; chardálfadh muid / gcardálfaimis‡‡; gcardálfadh muid‡‡	chardálfadh sibh / gcardálfadh sibh‡‡	chardálfaidís; chardálfadh siad / gcardálfaidís‡‡; gcardálfadh siad‡‡	a chardálfadh / a gcardálfadh*	chardálfaí / gcardálfa퇇
subjunctive	present	go gcardála mé; go gcardálad†	go gcardála tú; go gcardálair†	go gcardála sé, sí	go gcardálaimid; go gcardála muid	go gcardála sibh	go gcardála siad; go gcardálaid†	—	go gcardáiltear
	past	dá gcardálainn	dá gcardáilteá	dá gcardáladh sé, sí	dá gcardálaimis; dá gcardáladh muid	dá gcardáladh sibh	dá gcardálaidís; dá gcardáladh siad	—	dá gcardáiltí
imperative		cardálaim	cardáil	cardáladh sé, sí	cardálaimis	cardálaigí; cardálaidh†	cardálaidís	—	cardáiltear
verbal noun		cardáil
past participle		cardáilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

cardáil f (genitive singular cardála, nominative plural)

1. verbal noun of cardáil

Declension

Declension of cardáil

Third declension

Bare forms (no plural for this noun): Case Singular Nominative cardáil Vocative a chardáil Genitive cardála Dative cardáil

Forms with the definite article: Case Singular Nominative an chardáil Genitive na cardála Dative leis an gcardáil don chardáil

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
cardáil	chardáil	gcardáil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• “cardáil”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
• Dinneen, Patrick S. (1904) “cardáil”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 118
• Ó Dónaill, Niall (1977) “cardáil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 33