beklagenswaardig

Dutch

Etymology

From the gerund of beklagen (“to lament”) +‎ -s- +‎ waardig (“worthy”).

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˌklaː.ɣənsˈʋaːr.dəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧kla‧gens‧waar‧dig
• Rhymes: -aːrdəx

Adjective

beklagenswaardig (comparative beklagenswaardiger, superlative beklagenswaardigst)

1. lamentable, pitiful

Inflection

Declension of beklagenswaardig
uninflected	beklagenswaardig
inflected	beklagenswaardige
comparative	beklagenswaardiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		beklagenswaardig	beklagenswaardiger	het beklagenswaardigst het beklagenswaardigste
indefinite	m./f. sing.	beklagenswaardige	beklagenswaardigere	beklagenswaardigste
	n. sing.	beklagenswaardig	beklagenswaardiger	beklagenswaardigste
	plural	beklagenswaardige	beklagenswaardigere	beklagenswaardigste
definite		beklagenswaardige	beklagenswaardigere	beklagenswaardigste
partitive		beklagenswaardigs	beklagenswaardigers	—

Derived terms

• beklagenswaardigheid