bacaigh

Irish

Pronunciation

• (Munster) IPA^(key): /ˈbˠɑkɪɟ/
• (Galway) IPA^(key): /ˈbˠakə/
• (Mayo) IPA^(key): /ˈbˠakiː/
• (Ulster) IPA^(key): /ˈbˠaki/

Etymology 1

From Middle Irish baccaigid (“lames; prevents”), from baccach.

Verb

bacaigh (present analytic bacaíonn, future analytic bacóidh, verbal noun bacú, past participle bacaithe)

1. (transitive) lame

Conjugation

conjugation of bacaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	bacaím	bacaíonn tú; bacaír†	bacaíonn sé, sí	bacaímid; bacaíonn muid	bacaíonn sibh	bacaíonn siad; bacaíd†	a bhacaíonn; a bhacaíos / a mbacaíonn*; a mbacaíos*	bacaítear
	past	bhacaigh mé; bhacaíos	bhacaigh tú; bhacaís	bhacaigh sé, sí	bhacaíomar; bhacaigh muid	bhacaigh sibh; bhacaíobhair	bhacaigh siad; bhacaíodar	a bhacaigh / ar bhacaigh*	bacaíodh
	past habitual	bhacaínn / mbacaínn‡‡	bhacaíteá / mbacaíteᇇ	bhacaíodh sé, sí / mbacaíodh sé, s퇇	bhacaímis; bhacaíodh muid / mbacaímis‡‡; mbacaíodh muid‡‡	bhacaíodh sibh / mbacaíodh sibh‡‡	bhacaídís; bhacaíodh siad / mbacaídís‡‡; mbacaíodh siad‡‡	a bhacaíodh / a mbacaíodh*	bhacaítí / mbacaít퇇
future		bacóidh mé; bacód; bacóchaidh mé†	bacóidh tú; bacóir†; bacóchaidh tú†	bacóidh sé, sí; bacóchaidh sé, sí†	bacóimid; bacóidh muid; bacóchaimid†; bacóchaidh muid†	bacóidh sibh; bacóchaidh sibh†	bacóidh siad; bacóid†; bacóchaidh siad†	a bhacóidh; a bhacós; a bhacóchaidh†; a bhacóchas† / a mbacóidh*; a mbacós*; a mbacóchaidh*†; a mbacóchas*†	bacófar; bacóchar†
conditional		bhacóinn; bhacóchainn† / mbacóinn‡‡; mbacóchainn†‡‡	bhacófá; bhacóchthᆠ/ mbacófᇇ; mbacóchthᆇ‡	bhacódh sé, sí; bhacóchadh sé, s토/ mbacódh sé, s퇇; mbacóchadh sé, s톇‡	bhacóimis; bhacódh muid; bhacóchaimis†; bhacóchadh muid† / mbacóimis‡‡; mbacódh muid‡‡; mbacóchaimis†‡‡; mbacóchadh muid†‡‡	bhacódh sibh; bhacóchadh sibh† / mbacódh sibh‡‡; mbacóchadh sibh†‡‡	bhacóidís; bhacódh siad; bhacóchadh siad† / mbacóidís‡‡; mbacódh siad‡‡; mbacóchadh siad†‡‡	a bhacódh; a bhacóchadh† / a mbacódh*; a mbacóchadh*†	bhacófaí; bhacóchtha토/ mbacófa퇇; mbacóchtha톇‡
subjunctive	present	go mbacaí mé; go mbacaíod†	go mbacaí tú; go mbacaír†	go mbacaí sé, sí	go mbacaímid; go mbacaí muid	go mbacaí sibh	go mbacaí siad; go mbacaíd†	—	go mbacaítear
	past	dá mbacaínn	dá mbacaíteá	dá mbacaíodh sé, sí	dá mbacaímis; dá mbacaíodh muid	dá mbacaíodh sibh	dá mbacaídís; dá mbacaíodh siad	—	dá mbacaítí
imperative		bacaím	bacaigh	bacaíodh sé, sí	bacaímis	bacaígí; bacaídh†	bacaídís	—	bacaítear
verbal noun		bacú
past participle		bacaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

Adjective

bacaigh

1. inflection of bacach (“lame”):
   1. vocative/genitive singular masculine
   2. (archaic) dative singular feminine

Noun

bacaigh m

1. inflection of bacach (“lame person; beggar”):
   1. vocative/genitive singular
   2. nominative/dative plural

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
bacaigh	bhacaigh	mbacaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “bacaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “baccaigid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language