bülük

Turkish

Alternative forms

• büllük

Etymology

From childish talk, or derivated from Arabic بلوغ (bulūḡ, “puberty, maturity”).

Pronunciation

• Hyphenation: bü‧lük

Noun

bülük (definite accusative bülüğü, plural bülükler)

1. (colloquial) penis (of a child)

Further reading

• Orhan Kabataş (2009) Kıbrıs Türkçesinin Etimolojik Sözlüğü, 2nd edition, Nicosia: Işık Kitabevi, →ISBN, page 135
• “bülük”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu, Türkiye'de Halk Ağzından Derleme Sözlüğü, 1965.