bácáil

See also: bacáil

Irish

Etymology

From Middle English baken +‎ -áil.

Pronunciation

• (Munster) IPA^(key): /bˠɑːˈkɑːlʲ/
• (Connacht) IPA^(key): /ˈbˠɑːkɑːlʲ/
• (Ulster) IPA^(key): /ˈbˠaːkalʲ/

Verb

bácáil (present analytic bácálann, future analytic bácálfaidh, verbal noun bácáil, past participle bácáilte)

1. (transitive, cooking) bake
2. (transitive, pottery) fire

Conjugation

conjugation of bácáil (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	bácálaim	bácálann tú; bácálair†	bácálann sé, sí	bácálaimid	bácálann sibh	bácálann siad; bácálaid†	a bhácálann; a bhácálas / a mbácálann*; a mbácálas*	bácáiltear
	past	bhácáil mé; bhácálas	bhácáil tú; bhácálais	bhácáil sé, sí	bhácálamar; bhácáil muid	bhácáil sibh; bhácálabhair	bhácáil siad; bhácáladar	a bhácáil / ar bhácáil*	bácáladh
	past habitual	bhácálainn / mbácálainn‡‡	bhácáilteá / mbácáilteᇇ	bhácáladh sé, sí / mbácáladh sé, s퇇	bhácálaimis; bhácáladh muid / mbácálaimis‡‡; mbácáladh muid‡‡	bhácáladh sibh / mbácáladh sibh‡‡	bhácálaidís; bhácáladh siad / mbácálaidís‡‡; mbácáladh siad‡‡	a bhácáladh / a mbácáladh*	bhácáiltí / mbácáilt퇇
future		bácálfaidh mé; bácálfad	bácálfaidh tú; bácálfair†	bácálfaidh sé, sí	bácálfaimid; bácálfaidh muid	bácálfaidh sibh	bácálfaidh siad; bácálfaid†	a bhácálfaidh; a bhácálfas / a mbácálfaidh*; a mbácálfas*	bácálfar
conditional		bhácálfainn / mbácálfainn‡‡	bhácálfá / mbácálfᇇ	bhácálfadh sé, sí / mbácálfadh sé, s퇇	bhácálfaimis; bhácálfadh muid / mbácálfaimis‡‡; mbácálfadh muid‡‡	bhácálfadh sibh / mbácálfadh sibh‡‡	bhácálfaidís; bhácálfadh siad / mbácálfaidís‡‡; mbácálfadh siad‡‡	a bhácálfadh / a mbácálfadh*	bhácálfaí / mbácálfa퇇
subjunctive	present	go mbácála mé; go mbácálad†	go mbácála tú; go mbácálair†	go mbácála sé, sí	go mbácálaimid; go mbácála muid	go mbácála sibh	go mbácála siad; go mbácálaid†	—	go mbácáiltear
	past	dá mbácálainn	dá mbácáilteá	dá mbácáladh sé, sí	dá mbácálaimis; dá mbácáladh muid	dá mbácáladh sibh	dá mbácálaidís; dá mbácáladh siad	—	dá mbácáiltí
imperative		bácálaim	bácáil	bácáladh sé, sí	bácálaimis	bácálaigí; bácálaidh†	bácálaidís	—	bácáiltear
verbal noun		bácáil
past participle		bácáilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Related terms

• bácailít f (“bakelite”)

Noun

bácáil f (genitive singular bácála)

1. verbal noun of bácáil
2. (cooking) baking
3. (pottery) firing

Declension

Declension of bácáil

Third declension

Bare forms (no plural for this noun): Case Singular Nominative bácáil Vocative a bhácáil Genitive bácála Dative bácáil

Forms with the definite article: Case Singular Nominative an bhácáil Genitive na bácála Dative leis an mbácáil don bhácáil

Synonyms

• (baking): báicéireacht

Derived terms

• panna bácála m (“baking-pan”)
• púdar bácála m (“baking-powder”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
bácáil	bhácáil	mbácáil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “bácáil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN