aklı başında

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish عقلی باشنده (aḳlı başında), from عقل (aḳl, aḳıl) and باش (baş), equivalent to akıl (“wits, reason, mind”) +‎ -ı (possessive suffix) +‎ baş (“head”) +‎ -ı (possessive suffix) +‎ -(n)da (locative suffix with "n" as buffer consonant), literally “his/her/their wits are in their head”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ak.ɫɯ.ba.ʃɯnˈda/
• Hyphenation: ak‧lı‧ba‧şın‧da

Adjective

aklı başında

1. (figuratively) reasonable, sane, lucid
2. (figuratively) sensible, levelheaded, judicious

Declension

predicative forms of aklı başında

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	aklı başındayım	aklı başında mıyım?	aklı başında değilim	aklı başında değil miyim?
sen (you are)	aklı başındasın	aklı başında mısın?	aklı başında değilsin	aklı başında değil misin?
o (he/she/it is)	aklı başında / aklı başındadır	aklı başında mı?	aklı başında değil	aklı başında değil mi?
biz (we are)	aklı başındayız	aklı başında mıyız?	aklı başında değiliz	aklı başında değil miyiz?
siz (you are)	aklı başındasınız	aklı başında mısınız?	aklı başında değilsiniz	aklı başında değil misiniz?
onlar (they are)	aklı başında(lar)	aklı başında(lar) mı?	aklı başında değil(ler)	aklı başında değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	aklı başındaydım	aklı başında mıydım?	aklı başında değildim	aklı başında değil miydim?
sen (you were)	aklı başındaydın	aklı başında mıydın?	aklı başında değildin	aklı başında değil miydin?
o (he/she/it was)	aklı başındaydı	aklı başında mıydı?	aklı başında değildi	aklı başında değil miydi?
biz (we were)	aklı başındaydık	aklı başında mıydık?	aklı başında değildik	aklı başında değil miydik?
siz (you were)	aklı başındaydınız	aklı başında mıydınız?	aklı başında değildiniz	aklı başında değil miydiniz?
onlar (they were)	aklı başındaydılar	aklı başında mıydılar?	aklı başında değildi(ler) / değillerdi	aklı başında değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	aklı başındaymışım	aklı başında mıymışım?	aklı başında değilmişim	aklı başında değil miymişim?
sen (you were)	aklı başındaymışsın	aklı başında mıymışsın?	aklı başında değilmişsin	aklı başında değil miymişsin?
o (he/she/it was)	aklı başındaymış	aklı başında mıymış?	aklı başında değilmiş	aklı başında değil miymiş?
biz (we were)	aklı başındaymışız	aklı başında mıymışız?	aklı başında değilmişiz	aklı başında değil miymişiz?
siz (you were)	aklı başındaymışsınız	aklı başında mıymışsınız?	aklı başında değilmişsiniz	aklı başında değil miymişsiniz?
onlar (they were)	aklı başındaymışlar	aklı başında mıymışlar?	aklı başında değilmiş(ler) / değillermiş	aklı başında değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	aklı başındaysam	aklı başında mıysam?	aklı başında değilsem	aklı başında değil miysem?
sen (if you)	aklı başındaysan	aklı başında mıysan?	aklı başında değilsen	aklı başında değil miysen?
o (if he/she/it)	aklı başındaysa	aklı başında mıysa?	aklı başında değilse	aklı başında değil miyse?
biz (if we)	aklı başındaysak	aklı başında mıysak?	aklı başında değilsek	aklı başında değil miysek?
siz (if you)	aklı başındaysanız	aklı başında mıysanız?	aklı başında değilseniz	aklı başında değil miyseniz?
onlar (if they)	aklı başındaysalar	aklı başında mıysalar?	aklı başında değilseler / değillerse	aklı başında değil miyseler?

Adverb

aklı başında

1. reasonably, sensibly

Derived terms

• aklı başında olmamak

 

Related terms

• akıl hastası
• akıl kârı
• akıl yürütmek
• akla zarar
• aklı başına gelmek
• aklı başından gitmek
• aklı bir karış havada olmak

 

Further reading

• “aklı başında”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “aklı başında”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 169