aczci

Old Polish

Etymology

From acz +‎ -ci. First attested in 1449.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /at͡ʃʲt͡ɕi/
• IPA^(key): (15^th CE) /at͡ʃʲt͡ɕi/

Conjunction

aczci

1. (attested in Lesser Poland) introduces a real conditional clause; if
   • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie‎^[1], Krakow, page 14b:

     Xpt nyszadnemu clouekoui gego grechof ne othpuscy, aczcy on po szpouedzy ma thø misl, isbi szø go on naftorky chal dopuscicz

     [Kryst niżadnemu człowiekowi jego grzechow nie otpuści, aczci on po spowiedzi ma tę myśl, iżby się go on nawtorki chciał dopuścić]

Derived terms

conjunction

• aczciby

 

Descendants

• Middle Polish: aczci

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “aczci”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish aczci. By surface analysis, acz +‎ -ci.

Pronunciation

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈat͡ʂ.t͡ɕi/

Conjunction

aczci

1. (Middle Polish) although

   Synonym: chociaż

2. (Middle Polish) admittedly, after all

   Synonyms: wprawdzie, wszakże

3. (Middle Polish) because

   Synonym: ponieważ

Particle

aczci

1. (Middle Polish) highlights or emphasis an element; which is
2. (Middle Polish) let, may

   Synonym: niech

Related terms

conjunctions/particles

• acz
• (Middle Polish) aczej
• (Middle Polish) aczkolek
• (obsolete) aczkoli
• (Middle Polish) aczkolwie
• aczkolwiek
• (Middle Polish) aczkolwiekci
• (Middle Polish) aczkolwiekciem

 

References

• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “aczci”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “aczci”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 6