absolutność
Jump to navigation
Jump to search
Polish
[edit]Etymology
[edit]From absolutny + -ość. First attested in 1760–1763.[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]absolutność f
Declension
[edit]Declension of absolutność
| singular | |
|---|---|
| nominative | absolutność |
| genitive | absolutności |
| dative | absolutności |
| accusative | absolutność |
| instrumental | absolutnością |
| locative | absolutności |
| vocative | absolutności |
Related terms
[edit]adjectives
adverbs
nouns
verbs
- absolutyzować impf, zabsolutyzować pf
- absolwować impf
References
[edit]- ^ Krystyna Siekierska (28.05.2008) “ABSOLUTNOŚĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading
[edit]- absolutność in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) Słownik języka polskiego[1], volume 1, page 3
- Aleksander Zdanowicz (1861) “absolutność”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “absolutność”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 4
- absolutność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego