Bilgin

See also: bilgin

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): /bilˈɟin/

Proper noun

Bilgin

1. a male given name which means "pundit"

Declension

    declension of Bilgin

	singular	plural
nominative	Bilgin	Bilginler / Bilgin'ler
accusative	Bilgin'i	Bilginleri / Bilgin'leri
dative	Bilgin'e	Bilginlere / Bilgin'lere
locative	Bilgin'de	Bilginlerde / Bilgin'lerde
ablative	Bilgin'den	Bilginlerden / Bilgin'lerden
genitive	Bilgin'in	Bilginlerin / Bilgin'lerin

    possessive of Bilgin

	singular	plural
benim (my)	Bilgin'im	Bilginlerim / Bilgin'lerim
senin (your)	Bilgin'in	Bilginlerin / Bilgin'lerin
onun (his/her/its)	Bilgin'i	Bilginleri / Bilgin'leri
bizim (our)	Bilgin'imiz	Bilginlerimiz / Bilgin'lerimiz
sizin (your)	Bilgin'iniz	Bilginleriniz / Bilgin'leriniz
onların (their)	Bilgin'i / Bilginleri / Bilgin'leri	Bilginleri / Bilgin'leri