中古英語

Chinese

		middle; middle antiquity	English language
trad. (中古英語)		中古	英語
simp. (中古英语)		中古	英语

Pronunciation

• Mandarin

  (Pinyin): Zhōnggǔ Yīngyǔ

  (Zhuyin): ㄓㄨㄥ ㄍㄨˇ ㄧㄥ ㄩˇ

• Cantonese (Jyutping): zung¹ gu² jing¹ jyu⁵
• Southern Min (Hokkien, POJ): Tiong-kó͘ Eng-gír / Tiong-kó͘ Eng-gí / Tiong-kó͘ Eng-gú

---

• Mandarin
  • (Standard Chinese)⁺
    • Hanyu Pinyin: Zhōnggǔ Yīngyǔ
    • Zhuyin: ㄓㄨㄥ ㄍㄨˇ ㄧㄥ ㄩˇ
    • Tongyong Pinyin: Jhonggǔ Yingyǔ
    • Wade–Giles: Chung¹-ku³ Ying¹-yü³
    • Yale: Jūng-gǔ Yīng-yǔ
    • Gwoyeu Romatzyh: Jongguu Ingyeu
    • Palladius: Чжунгу Инъюй (Čžungu Inʺjuj)
    • Sinological IPA ^(key): /ʈ͡ʂʊŋ⁵⁵ ku²¹⁴⁻²¹ iŋ⁵⁵ y²¹⁴⁻²¹⁽⁴⁾/
• Cantonese
  • (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)⁺
    • Jyutping: zung¹ gu² jing¹ jyu⁵
    • Yale: jūng gú yīng yúh
    • Cantonese Pinyin: dzung¹ gu² jing¹ jy⁵
    • Guangdong Romanization: zung¹ gu² ying¹ yu⁵
    • Sinological IPA ^(key): /t͡sʊŋ⁵⁵ kuː³⁵ jɪŋ⁵⁵ jyː¹³/
• Southern Min
  • (Hokkien: Quanzhou)
    • Pe̍h-ōe-jī: Tiong-kó͘ Eng-gír
    • Tâi-lô: Tiong-kóo Ing-gír
    • IPA (Quanzhou): /tiɔŋ³³ kɔ⁵⁵⁴⁻²⁴ iɪŋ³³ ɡɯ⁵⁵⁴/
  • (Hokkien: Kaohsiung, Zhangzhou)
    • Pe̍h-ōe-jī: Tiong-kó͘ Eng-gí
    • Tâi-lô: Tiong-kóo Ing-gí
    • Phofsit Daibuun: diongkor enggie
    • IPA (Kaohsiung): /tiɔŋ⁴⁴⁻³³ kɔ⁴¹⁻⁴⁴ iɪŋ⁴⁴⁻³³ ɡi⁴¹/
    • IPA (Zhangzhou): /tiɔŋ⁴⁴⁻²² kɔ⁵³⁻⁴⁴ iɪŋ⁴⁴⁻²² ɡi⁵³/
  • (Hokkien: Taipei, Xiamen)
    • Pe̍h-ōe-jī: Tiong-kó͘ Eng-gú
    • Tâi-lô: Tiong-kóo Ing-gú
    • Phofsit Daibuun: diongkor engguo
    • IPA (Xiamen): /tiɔŋ⁴⁴⁻²² kɔ⁵³⁻⁴⁴ iɪŋ⁴⁴⁻²² ɡu⁵³/
    • IPA (Taipei): /tiɔŋ⁴⁴⁻³³ kɔ⁵³⁻⁴⁴ iɪŋ⁴⁴⁻³³ ɡu⁵³/

Proper noun

中古英語

1. Middle English