பிள்ளை

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

Cognate with Malayalam പിള്ള (piḷḷa), Telugu పిల్ల (pilla), Kannada ಪಿಲ್ಲೆ (pille), and Tulu ಪಿಳ್ಳೇ (piḷḷē).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɪɭːɐɪ̯/
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

பிள்ளை (piḷḷai)

  1. child, infant, offspring
  2. son
  3. youth, lad, boy
  4. girl
  5. (archaic) royal child, prince
  6. word suffixed to names of persons or animals

Declension

[edit]
ai-stem declension of பிள்ளை (piḷḷai)
Singular Plural
Nominative பிள்ளை
piḷḷai
பிள்ளைகள்
piḷḷaikaḷ
Vocative பிள்ளையே
piḷḷaiyē
பிள்ளைகளே
piḷḷaikaḷē
Accusative பிள்ளையை
piḷḷaiyai
பிள்ளைகளை
piḷḷaikaḷai
Dative பிள்ளைக்கு
piḷḷaikku
பிள்ளைகளுக்கு
piḷḷaikaḷukku
Genitive பிள்ளையுடைய
piḷḷaiyuṭaiya
பிள்ளைகளுடைய
piḷḷaikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative பிள்ளை
piḷḷai
பிள்ளைகள்
piḷḷaikaḷ
Vocative பிள்ளையே
piḷḷaiyē
பிள்ளைகளே
piḷḷaikaḷē
Accusative பிள்ளையை
piḷḷaiyai
பிள்ளைகளை
piḷḷaikaḷai
Dative பிள்ளைக்கு
piḷḷaikku
பிள்ளைகளுக்கு
piḷḷaikaḷukku
Benefactive பிள்ளைக்காக
piḷḷaikkāka
பிள்ளைகளுக்காக
piḷḷaikaḷukkāka
Genitive 1 பிள்ளையுடைய
piḷḷaiyuṭaiya
பிள்ளைகளுடைய
piḷḷaikaḷuṭaiya
Genitive 2 பிள்ளையின்
piḷḷaiyiṉ
பிள்ளைகளின்
piḷḷaikaḷiṉ
Locative 1 பிள்ளையில்
piḷḷaiyil
பிள்ளைகளில்
piḷḷaikaḷil
Locative 2 பிள்ளையிடம்
piḷḷaiyiṭam
பிள்ளைகளிடம்
piḷḷaikaḷiṭam
Sociative 1 பிள்ளையோடு
piḷḷaiyōṭu
பிள்ளைகளோடு
piḷḷaikaḷōṭu
Sociative 2 பிள்ளையுடன்
piḷḷaiyuṭaṉ
பிள்ளைகளுடன்
piḷḷaikaḷuṭaṉ
Instrumental பிள்ளையால்
piḷḷaiyāl
பிள்ளைகளால்
piḷḷaikaḷāl
Ablative பிள்ளையிலிருந்து
piḷḷaiyiliruntu
பிள்ளைகளிலிருந்து
piḷḷaikaḷiliruntu

Synonyms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Sinhalese: පුල්ලේ (pullē)

References

[edit]