இருமு

Tamil

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• IPA^(key): /ɪɾʊmʊ/, [ɪɾʊmɯ]

Verb

இருமு • (irumu)

1. (intransitive) to cough

Conjugation

Conjugation of இருமு (irumu)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	இருமுகிறேன் irumukiṟēṉ	இருமுகிறாய் irumukiṟāy	இருமுகிறான் irumukiṟāṉ	இருமுகிறாள் irumukiṟāḷ	இருமுகிறார் irumukiṟār	இருமுகிறது irumukiṟatu
past	இருமினேன் irumiṉēṉ	இருமினாய் irumiṉāy	இருமினான் irumiṉāṉ	இருமினாள் irumiṉāḷ	இருமினார் irumiṉār	இருமினது irumiṉatu
future	இருமுவேன் irumuvēṉ	இருமுவாய் irumuvāy	இருமுவான் irumuvāṉ	இருமுவாள் irumuvāḷ	இருமுவார் irumuvār	இருமும் irumum
future negative	இருமமாட்டேன் irumamāṭṭēṉ	இருமமாட்டாய் irumamāṭṭāy	இருமமாட்டான் irumamāṭṭāṉ	இருமமாட்டாள் irumamāṭṭāḷ	இருமமாட்டார் irumamāṭṭār	இருமாது irumātu
negative	இருமவில்லை irumavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	இருமுகிறோம் irumukiṟōm	இருமுகிறீர்கள் irumukiṟīrkaḷ	இருமுகிறார்கள் irumukiṟārkaḷ		இருமுகின்றன irumukiṉṟaṉa
past	இருமினோம் irumiṉōm	இருமினீர்கள் irumiṉīrkaḷ	இருமினார்கள் irumiṉārkaḷ		இருமினன irumiṉaṉa
future	இருமுவோம் irumuvōm	இருமுவீர்கள் irumuvīrkaḷ	இருமுவார்கள் irumuvārkaḷ		இருமுவன irumuvaṉa
future negative	இருமமாட்டோம் irumamāṭṭōm	இருமமாட்டீர்கள் irumamāṭṭīrkaḷ	இருமமாட்டார்கள் irumamāṭṭārkaḷ		இருமா irumā
negative	இருமவில்லை irumavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	இருமு irumu			இருமுங்கள் irumuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	இருமாதே irumātē			இருமாதீர்கள் irumātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of இருமிவிடு (irumiviṭu)		past of இருமிவிட்டிரு (irumiviṭṭiru)		future of இருமிவிடு (irumiviṭu)
progressive	இருமிக்கொண்டிரு irumikkoṇṭiru
effective	இருமப்படு irumappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	இரும iruma			இருமாமல் இருக்க irumāmal irukka
potential	இருமலாம் irumalām			இருமாமல் இருக்கலாம் irumāmal irukkalām
cohortative	இருமட்டும் irumaṭṭum			இருமாமல் இருக்கட்டும் irumāmal irukkaṭṭum
casual conditional	இருமுவதால் irumuvatāl			இருமாத்தால் irumāttāl
conditional	இருமினால் irumiṉāl			இருமாவிட்டால் irumāviṭṭāl
adverbial participle	இருமி irumi			இருமாமல் irumāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	இருமுகிற irumukiṟa	இருமின irumiṉa	இருமும் irumum	இருமாத irumāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	இருமுகிறவன் irumukiṟavaṉ	இருமுகிறவள் irumukiṟavaḷ	இருமுகிறவர் irumukiṟavar	இருமுகிறது irumukiṟatu	இருமுகிறவர்கள் irumukiṟavarkaḷ	இருமுகிறவை irumukiṟavai
past	இருமினவன் irumiṉavaṉ	இருமினவள் irumiṉavaḷ	இருமினவர் irumiṉavar	இருமினது irumiṉatu	இருமினவர்கள் irumiṉavarkaḷ	இருமினவை irumiṉavai
future	இருமுபவன் irumupavaṉ	இருமுபவள் irumupavaḷ	இருமுபவர் irumupavar	இருமுவது irumuvatu	இருமுபவர்கள் irumupavarkaḷ	இருமுபவை irumupavai
negative	இருமாதவன் irumātavaṉ	இருமாதவள் irumātavaḷ	இருமாதவர் irumātavar	இருமாதது irumātatu	இருமாதவர்கள் irumātavarkaḷ	இருமாதவை irumātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	இருமுவது irumuvatu		இருமுதல் irumutal		இருமல் irumal

Noun

இருமு • (irumu)

1. cough

   Synonym: இருமல் (irumal)

References

• University of Madras (1924–1936) “இருமு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press