संस्कार

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit संस्कार (saṃskāra).

Noun

[edit]

संस्कार (sanskārm (Urdu spelling سنسکار)

  1. perfection
  2. refinement
  3. education
  4. conception
  5. idea
  6. design
  7. form
  8. purity

Declension

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

सम्- (sam-) +‎ the root स्कृ (skṛ).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

संस्कार (saṃskāra) stemm

  1. purification
  2. sacrament
  3. impression
  4. putting together
  5. accomplishment
  6. training
  7. preparation
  8. forming the mind
  9. adornment

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of संस्कार
Nom. sg. संस्कारः (saṃskāraḥ)
Gen. sg. संस्कारस्य (saṃskārasya)
Singular Dual Plural
Nominative संस्कारः (saṃskāraḥ) संस्कारौ (saṃskārau) संस्काराः (saṃskārāḥ)
Vocative संस्कार (saṃskāra) संस्कारौ (saṃskārau) संस्काराः (saṃskārāḥ)
Accusative संस्कारम् (saṃskāram) संस्कारौ (saṃskārau) संस्कारान् (saṃskārān)
Instrumental संस्कारेण (saṃskāreṇa) संस्काराभ्याम् (saṃskārābhyām) संस्कारैः (saṃskāraiḥ)
Dative संस्काराय (saṃskārāya) संस्काराभ्याम् (saṃskārābhyām) संस्कारेभ्यः (saṃskārebhyaḥ)
Ablative संस्कारात् (saṃskārāt) संस्काराभ्याम् (saṃskārābhyām) संस्कारेभ्यः (saṃskārebhyaḥ)
Genitive संस्कारस्य (saṃskārasya) संस्कारयोः (saṃskārayoḥ) संस्काराणाम् (saṃskārāṇām)
Locative संस्कारे (saṃskāre) संस्कारयोः (saṃskārayoḥ) संस्कारेषु (saṃskāreṣu)

References

[edit]