مبرور
Jump to navigation
Jump to search
Ottoman Turkish[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Arabic مَبْرُور (mabrūr, “pious, reverent”).
Adjective[edit]
مبرور • (mebrur)
- accepted, generally approved, believed, or recognized
- Synonym: مقبول (makbul)
- laudable, praiseworthy, commendable, meriting praise
- Synonym: مندوب (mendub)
Descendants[edit]
- Turkish: mebrur
Further reading[edit]
- Çağbayır, Yaşar (2007) “mebrur”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3097
- Devellioğlu, Ferit (1962) “mebrûr”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 707
- Kélékian, Diran (1911) “مبرور”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 1102
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “مبرور”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[3], Vienna, column 4277
- Redhouse, James W. (1890) “مبرور”, in A Turkish and English Lexicon[4], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1672