унікаць

See also: ўнікаць

Belarusian

Alternative forms

• ўніка́ць (ŭnikácʹ) (after vowels).

Etymology

Cognates include Ukrainian уника́ти (unykáty) and Polish unikać.

Pronunciation

• IPA^(key): [unʲiˈkat͡sʲ]

Verb

уніка́ць • (unikácʹ) impf (perfective уні́кнуць)

1. (transitive) to avoid, to evade

Usage notes

• The forms уніка́ць (unikácʹ) (used after consonants or at the beginning of a clause) and ўніка́ць (ŭnikácʹ) (used after vowels) differ in pronunciation but are considered variants of the same word.

Conjugation

Conjugation of уніка́ць (class 1a, imperfective, transitive)

For declension of participles, see their entries. Adverbial participles are indeclinable.

imperfective aspect
infinitive	уніка́ць unikácʹ
participles	present tense	past tense
active	—	—
passive	—	—
adverbial	уніка́ючы unikájučy	уніка́ўшы unikáŭšy
	present tense	future tense
1st singular я	уніка́ю unikáju	бу́ду ўніка́ць búdu ŭnikácʹ
2nd singular ты	уніка́еш unikáješ	бу́дзеш уніка́ць búdzješ unikácʹ
3rd singular ён / яна́ / яно́	уніка́е unikáje	бу́дзе ўніка́ць búdzje ŭnikácʹ
1st plural мы	уніка́ем unikájem	бу́дзем уніка́ць búdzjem unikácʹ
2nd plural вы	уніка́еце unikájecje	бу́дзеце ўніка́ць búdzjecje ŭnikácʹ
3rd plural яны́	уніка́юць unikájucʹ	бу́дуць уніка́ць búducʹ unikácʹ
imperative	singular	plural
second-person	уніка́й unikáj	уніка́йце unikájcje
past tense	singular	plural мы / вы / яны́
masculine я / ты / ён	уніка́ў unikáŭ	уніка́лі unikáli
feminine я / ты / яна́	уніка́ла unikála
neuter яно́	уніка́ла unikála

Related terms

• уні́клівы (uníklivy)

References

• “унікаць” in Belarusian–Russian dictionaries and Belarusian dictionaries at slounik.org