τρίβω

Ancient Greek

Etymology

Ultimately from Proto-Indo-European *terh₁- (“to rub”). Cognate with Latin tero.

This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /trǐː.bɔː/ → /ˈtri.βo/ → /ˈtri.vo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /trǐː.bɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtri.bo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈtri.βo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈtri.vo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈtri.vo/

Verb

τρῑ́βω • (trī́bō)

1. to rub
2. to grind, thresh, pound
3. to waste, ravage
4. to rub away, grind down, wear away
5. to wear out

Inflection

   Present: τρῑ́βω, τρῑ́βομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τρῑ́βω	τρῑ́βεις	τρῑ́βει	τρῑ́βετον	τρῑ́βετον	τρῑ́βομεν	τρῑ́βετε	τρῑ́βουσῐ(ν)
	subjunctive	τρῑ́βω	τρῑ́βῃς	τρῑ́βῃ	τρῑ́βητον	τρῑ́βητον	τρῑ́βωμεν	τρῑ́βητε	τρῑ́βωσῐ(ν)
	optative	τρῑ́βοιμῐ	τρῑ́βοις	τρῑ́βοι	τρῑ́βοιτον	τρῑβοίτην	τρῑ́βοιμεν	τρῑ́βοιτε	τρῑ́βοιεν
	imperative		τρῖβε	τρῑβέτω	τρῑ́βετον	τρῑβέτων		τρῑ́βετε	τρῑβόντων
middle/ passive	indicative	τρῑ́βομαι	τρῑ́βῃ, τρῑ́βει	τρῑ́βεται	τρῑ́βεσθον	τρῑ́βεσθον	τρῑβόμεθᾰ	τρῑ́βεσθε	τρῑ́βονται
	subjunctive	τρῑ́βωμαι	τρῑ́βῃ	τρῑ́βηται	τρῑ́βησθον	τρῑ́βησθον	τρῑβώμεθᾰ	τρῑ́βησθε	τρῑ́βωνται
	optative	τρῑβοίμην	τρῑ́βοιο	τρῑ́βοιτο	τρῑ́βοισθον	τρῑβοίσθην	τρῑβοίμεθᾰ	τρῑ́βοισθε	τρῑ́βοιντο
	imperative		τρῑ́βου	τρῑβέσθω	τρῑ́βεσθον	τρῑβέσθων		τρῑ́βεσθε	τρῑβέσθων
		active				middle/passive
infinitive		τρῑ́βειν				τρῑ́βεσθαι
participle	m	τρῑ́βων				τρῑβόμενος
	f	τρῑ́βουσᾰ				τρῑβομένη
	n	τρῖβον				τρῑβόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔτρῑβον, ἐτρῑβόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτρῑβον	ἔτρῑβες	ἔτρῑβε(ν)	ἐτρῑ́βετον	ἐτρῑβέτην	ἐτρῑ́βομεν	ἐτρῑ́βετε	ἔτρῑβον
middle/ passive	indicative	ἐτρῑβόμην	ἐτρῑ́βου	ἐτρῑ́βετο	ἐτρῑ́βεσθον	ἐτρῑβέσθην	ἐτρῑβόμεθᾰ	ἐτρῑ́βεσθε	ἐτρῑ́βοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: τρῑ́ψω, τρῑ́ψομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τρῑ́ψω	τρῑ́ψεις	τρῑ́ψει	τρῑ́ψετον	τρῑ́ψετον	τρῑ́ψομεν	τρῑ́ψετε	τρῑ́ψουσῐ(ν)
	optative	τρῑ́ψοιμῐ	τρῑ́ψοις	τρῑ́ψοι	τρῑ́ψοιτον	τρῑψοίτην	τρῑ́ψοιμεν	τρῑ́ψοιτε	τρῑ́ψοιεν
middle	indicative	τρῑ́ψομαι	τρῑ́ψῃ, τρῑ́ψει	τρῑ́ψεται	τρῑ́ψεσθον	τρῑ́ψεσθον	τρῑψόμεθᾰ	τρῑ́ψεσθε	τρῑ́ψονται
	optative	τρῑψοίμην	τρῑ́ψοιο	τρῑ́ψοιτο	τρῑ́ψοισθον	τρῑψοίσθην	τρῑψοίμεθᾰ	τρῑ́ψοισθε	τρῑ́ψοιντο
		active			middle
infinitive		τρῑ́ψειν			τρῑ́ψεσθαι
participle	m	τρῑ́ψων			τρῑψόμενος
	f	τρῑ́ψουσᾰ			τρῑψομένη
	n	τρῖψον			τρῑψόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔτρῑψᾰ, ἐτρῑψᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτρῑψᾰ	ἔτρῑψᾰς	ἔτρῑψε(ν)	ἐτρῑ́ψᾰτον	ἐτρῑψᾰ́την	ἐτρῑ́ψᾰμεν	ἐτρῑ́ψᾰτε	ἔτρῑψᾰν
	subjunctive	τρῑ́ψω	τρῑ́ψῃς	τρῑ́ψῃ	τρῑ́ψητον	τρῑ́ψητον	τρῑ́ψωμεν	τρῑ́ψητε	τρῑ́ψωσῐ(ν)
	optative	τρῑ́ψαιμῐ	τρῑ́ψειᾰς, τρῑ́ψαις	τρῑ́ψειε(ν), τρῑ́ψαι	τρῑ́ψαιτον	τρῑψαίτην	τρῑ́ψαιμεν	τρῑ́ψαιτε	τρῑ́ψειᾰν, τρῑ́ψαιεν
	imperative		τρῖψον	τρῑψᾰ́τω	τρῑ́ψᾰτον	τρῑψᾰ́των		τρῑ́ψᾰτε	τρῑψᾰ́ντων
middle	indicative	ἐτρῑψᾰ́μην	ἐτρῑ́ψω	ἐτρῑ́ψᾰτο	ἐτρῑ́ψᾰσθον	ἐτρῑψᾰ́σθην	ἐτρῑψᾰ́μεθᾰ	ἐτρῑ́ψᾰσθε	ἐτρῑ́ψᾰντο
	subjunctive	τρῑ́ψωμαι	τρῑ́ψῃ	τρῑ́ψηται	τρῑ́ψησθον	τρῑ́ψησθον	τρῑψώμεθᾰ	τρῑ́ψησθε	τρῑ́ψωνται
	optative	τρῑψαίμην	τρῑ́ψαιο	τρῑ́ψαιτο	τρῑ́ψαισθον	τρῑψαίσθην	τρῑψαίμεθᾰ	τρῑ́ψαισθε	τρῑ́ψαιντο
	imperative		τρῖψαι	τρῑψᾰ́σθω	τρῑ́ψᾰσθον	τρῑψᾰ́σθων		τρῑ́ψᾰσθε	τρῑψᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		τρῖψαι			τρῑ́ψᾰσθαι
participle	m	τρῑ́ψᾱς			τρῑψᾰ́μενος
	f	τρῑ́ψᾱσᾰ			τρῑψᾰμένη
	n	τρῖψᾰν			τρῑψᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐτρῐ́βην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐτρῐ́βην	ἐτρῐ́βης	ἐτρῐ́βη	ἐτρῐ́βητον	ἐτρῐβήτην	ἐτρῐ́βημεν	ἐτρῐ́βητε	ἐτρῐ́βησᾰν
	subjunctive	τρῐβῶ	τρῐβῇς	τρῐβῇ	τρῐβῆτον	τρῐβῆτον	τρῐβῶμεν	τρῐβῆτε	τρῐβῶσῐ(ν)
	optative	τρῐβείην	τρῐβείης	τρῐβείη	τρῐβεῖτον, τρῐβείητον	τρῐβείτην, τρῐβειήτην	τρῐβεῖμεν, τρῐβείημεν	τρῐβεῖτε, τρῐβείητε	τρῐβεῖεν, τρῐβείησᾰν
	imperative		τρῐ́βηθῐ	τρῐβήτω	τρῐ́βητον	τρῐβήτων		τρῐ́βητε	τρῐβέντων
							passive
infinitive							τρῐβῆναι
participle	m						τρῐβείς
	f						τρῐβεῖσᾰ
	n						τρῐβέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐτρίφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐτρίφθην	ἐτρίφθης	ἐτρίφθη	ἐτρίφθητον	ἐτριφθήτην	ἐτρίφθημεν	ἐτρίφθητε	ἐτρίφθησᾰν
	subjunctive	τριφθῶ	τριφθῇς	τριφθῇ	τριφθῆτον	τριφθῆτον	τριφθῶμεν	τριφθῆτε	τριφθῶσῐ(ν)
	optative	τριφθείην	τριφθείης	τριφθείη	τριφθεῖτον, τριφθείητον	τριφθείτην, τριφθειήτην	τριφθεῖμεν, τριφθείημεν	τριφθεῖτε, τριφθείητε	τριφθεῖεν, τριφθείησᾰν
	imperative		τρίφθητῐ	τριφθήτω	τρίφθητον	τριφθήτων		τρίφθητε	τριφθέντων
							passive
infinitive							τριφθῆναι
participle	m						τριφθείς
	f						τριφθεῖσᾰ
	n						τριφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: τέτρῐφᾰ, τέτρῐμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τέτρῐφᾰ	τέτρῐφᾰς	τέτρῐφε(ν)	τετρῐ́φᾰτον	τετρῐ́φᾰτον	τετρῐ́φᾰμεν	τετρῐ́φᾰτε	τετρῐ́φᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τετρῐ́φω	τετρῐ́φῃς	τετρῐ́φῃ	τετρῐ́φητον	τετρῐ́φητον	τετρῐ́φωμεν	τετρῐ́φητε	τετρῐ́φωσῐ(ν)
	optative	τετρῐ́φοιμῐ, τετρῐφοίην	τετρῐ́φοις, τετρῐφοίης	τετρῐ́φοι, τετρῐφοίη	τετρῐ́φοιτον	τετρῐφοίτην	τετρῐ́φοιμεν	τετρῐ́φοιτε	τετρῐ́φοιεν
	imperative		τέτρῐφε	τετρῐφέτω	τετρῐ́φετον	τετρῐφέτων		τετρῐ́φετε	τετρῐφόντων
middle/ passive	indicative	τέτρῐμμαι	τέτρῐψαι	τέτρῐπται	τέτρῐφθον	τέτρῐφθον	τετρῐ́μμεθᾰ	τέτρῐφθε	τετρῐ́βᾰται
	subjunctive	τετρῐμμένος ὦ	τετρῐμμένος ᾖς	τετρῐμμένος ᾖ	τετρῐμμένω ἦτον	τετρῐμμένω ἦτον	τετρῐμμένοι ὦμεν	τετρῐμμένοι ἦτε	τετρῐμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	τετρῐμμένος εἴην	τετρῐμμένος εἴης	τετρῐμμένος εἴη	τετρῐμμένω εἴητον/εἶτον	τετρῐμμένω εἰήτην/εἴτην	τετρῐμμένοι εἴημεν/εἶμεν	τετρῐμμένοι εἴητε/εἶτε	τετρῐμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		τέτρῐψο	τετρῐ́φθω	τέτρῐφθον	τετρῐ́φθων		τέτρῐφθε	τετρῐ́φθων
		active				middle/passive
infinitive		τετρῐφέναι				τετρῐ́φθαι
participle	m	τετρῐφώς				τετρῐμμένος
	f	τετρῐφυῖᾰ				τετρῐμμένη
	n	τετρῐφός				τετρῐμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐτετρῐ́φειν, ἐτετρῐ́μμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτετρῐ́φειν, ἐτετρῐ́φη	ἐτετρῐ́φεις, ἐτετρῐ́φης	ἐτετρῐ́φει(ν)	ἐτετρῐ́φετον	ἐτετρῐφέτην	ἐτετρῐ́φεμεν	ἐτετρῐ́φετε	ἐτετρῐ́φεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐτετρῐ́μμην	ἐτέτρῐψο	ἐτέτρῐπτο	ἐτέτρῐφθον	ἐτετρῐ́φθην	ἐτετρῐ́μμεθᾰ	ἐτέτρῐφθε	ἐτετρῐ́βᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• διατρίβω (diatríbō)
• συντρίβω (suntríbō)
• τρίβανον (tríbanon)
• τρῐβᾰκός (tribakós)
• ὠμοτρῐβής (ōmotribḗs)

 

Descendants

• Greek: τρίβω (trívo, “to rub, to grate”)

References

• “τρίβω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “τρίβω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “τρίβω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• τρίβω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• τρίβω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963

Greek

Etymology

From Ancient Greek τρίβω (tríbō).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtri.vo/
• Hyphenation: τρί‧βω

Verb

τρίβω • (trívo) (past έτριψα, passive τρίβομαι)

1. (cooking) to grate, grind

   τρίβω το τυρί ― trívo to tyrí ― grate the cheese

2. to rub, chafe

Conjugation

τρίβω   τρίβομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	τρίβω	τρίψω	τρίβομαι	τριφτώ
2 sg	τρίβεις	τρίψεις	τρίβεσαι	τριφτείς
3 sg	τρίβει	τρίψει	τρίβεται	τριφτεί
1 pl	τρίβουμε, [‑ομε]	τρίψουμε, [‑ομε]	τριβόμαστε	τριφτούμε
2 pl	τρίβετε	τρίψετε	τρίβεστε, τριβόσαστε	τριφτείτε
3 pl	τρίβουν(ε)	τρίψουν(ε)	τρίβονται	τριφτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έτριβα	έτριψα	τριβόμουν(α)	τρίφτηκα
2 sg	έτριβες	έτριψες	τριβόσουν(α)	τρίφτηκες
3 sg	έτριβε	έτριψε	τριβόταν(ε)	τρίφτηκε
1 pl	τρίβαμε	τρίψαμε	τριβόμασταν, (‑όμαστε)	τριφτήκαμε
2 pl	τρίβατε	τρίψατε	τριβόσασταν, (‑όσαστε)	τριφτήκατε
3 pl	έτριβαν, τρίβαν(ε)	έτριψαν, τρίψαν(ε)	τρίβονταν, (τριβόντουσαν)	τρίφτηκαν, τριφτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα τρίβω ➤	θα τρίψω ➤	θα τρίβομαι ➤	θα τριφτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα τρίβεις, …	θα τρίψεις, …	θα τρίβεσαι, …	θα τριφτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … τρίψει   έχω, έχεις, … τριμμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … τριφτεί   είμαι, είσαι, … τριμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … τρίψει   είχα, είχες, … τριμμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … τριφτεί   ήμουν, ήσουν, … τριμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … τρίψει   θα έχω, θα έχεις, … τριμμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … τριφτεί   θα είμαι, θα είσαι, … τριμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	τρίβε	τρίψε, τρίφ' 1	—	τρίψου
2 pl	τρίβετε	τρίψτε, τρίφτε2	τρίβεστε	τριφτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	τρίβοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας τρίψει ➤		τριμμένος, ‑η, ‑o {τετριμμένος, ‑η, ‑o}3 ➤
Nonfinite form➤	τρίψει		τριφτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. τρίφ' το ("rub it!")  2. Colloquial.  3. Passive perfect participles: τριμμένος (“grated”) and the formal ancient τετριμμένος (“commonplace”) with reduplication "τ+ε‑τ-".  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• (grate, rub): ξύνω (xýno)

Derived terms

• τριμμένος (trimménos, “grated”, participle)
• τετριμμένος (tetrimménos, “commonplace, overused”, participle with reduplication) (formal, figurative sense) from Ancient Greek

Related terms

• ασύντριπτος (asýntriptos, “uncrushed, invincible”), ασύντριφτος
• άτριφτος (átriftos, “not grated, not warn out”)
• διατριβή f (diatriví, “treatise”)
• εκτριπτικός (ektriptikós) (chemistry)
• ελαιοτριβείο n (elaiotriveío)
• ενδιατρίβω (endiatrívo, “to be constantly at a certain place”)
• εντριβή f (entriví, “rubbing of skin”)
• κατατρίβομαι (katatrívomai, “to exhaust oneself with details”)
• λιθοτριψία f (lithotripsía, “lithotripsy”) (medical)
• λιοτριβειό n (liotriveió, “oil refinery”) (colloquial)
• λιοτρίβι n (liotrívi, “oil refinery”) (colloquial)
• νεροτριβή f (nerotriví, “processing textiles in water, place with water”)
• παιδοτρίβης m (paidotrívis, “teacher of athletics in ancient Greece”)
• προστριβή f (prostriví, “friction”)
• προστριβόμενος (prostrivómenos, “affricate”) (phonetics)
• συντετριμμένος (syntetrimménos, “devasted”, participle)
• συντριβή f (syntriví, “a crush, smash”)
• συντρίβω (syntrívo, “to crush, devastate”)
• σύντριμμα n (sýntrimma, “crushed material, usually stones”)
• συντριμμένος (syntrimménos, “crushed”, participle)
• συντρίμμι n (syntrímmi, “wreckage, debris”)
• συντριπτικός (syntriptikós, “crushing, overwhelming”)
• τετριμμένος (tetrimménos, “commonplace, overused”, participle with reduplication) (formal, figurative sense)
• τριβέας n (trivéas) (engineering, part of machine)
• τριβείο n (triveío, “machine for rubbing”)
• τριβή f (triví, “rubbing”)
• τρίμμα n (trímma, “small piece produced by rubbing”)
• τρίφτης m (tríftis, “grater”)
• τριψάνα f (tripsána, “food with pieces of bread in milk or soup”) (rare)
• τρίψιμο n (trípsimo, “the rubbing”)
• τυροτρίφτης m (tyrotríftis, “cheese grater”)
• φαρμακοτρίφτης m (farmakotríftis, “pharmacist”) (colloquial, derogatory)
• χρονοτριβή f (chronotriví, “lingering”)
• χρονοτριβώ (chronotrivó, “to linger”)

 

See also

• (similar meaning) θραύω (thrávo, “to break”)
• (similar form and sound, paronym) στρίβω (strívo, “toI twist, turn”)